- مشخصات کتاب
- جلد 1
- اشاره
- مقدمه
- کتاب فضل علم
- باب وجود دانش و آموختن آن و تشویق بدان
- باب توصيف و فضيلت علم و فضل دانشمندان
- باب انواع مردم
- باب ثواب دانشمند و دانشجو
- باب صفت علماء
- باب حق عالم
- باب مردن علماء
- باب همنشينى و همدمى باعلما
- باب پرسش از عالم و مذاكره با او
- باب بذل علم
- باب نهى از ندانسته گوئى
- باب كسي كه ندانسته عمل كند
- باب بكار بستن علم
- باب كسيكه از علمش روزى خورد و به آن بنازد
- باب ثبوت حجت بر عالم و سختى امرش
- باب نوادر- متفرقات
- باب روايت كتب و توسل به آنها و حديث و فضيلت نوشتن
- باب تقليد
- باب بدعت ها و رأى و قياسها
- باب رجوع به قرآن و سنت و اينكه همه حلال و حرام و احتياجات مردم در قرآن يا سنت موجود است
- باب اختلاف حديث و روایت عظیم امیرالمومنین علیه السلام
- باب اخذ به قول پيغمبرصلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن
- کتاب توحید
- باب حادث بودن جهان و اثبات پديد آورنده آن
- باب جواز تعبیر از خدا به شی چیز
- باب آنكه خدا را جز بخودش نتوان شناخت
- باب كمترين درجه خداشناسى
- باب معبود پرستش شده
- باب بودن و مكان
- باب انتساب و خويشى
- باب نهى از سخن گفتن در چگونگى
- باب ابطال ديدن خدا
- باب نهى از توصيف خدا به غير آنچه خود توصيف نموده
- باب نهى از جسم و صورت درباره خدا
- باب صفات ذات
- باب ديگرى كه از جمله باب اولست
- باب اراده از صفات فعل است و ساير صفات فعل
- باب حدوث اسماء
- باب معانى اسماء و اشتقاق آنها
- باب ديگريكه جزء باب اولست جز اينكه فرق ميان معانى اسماء خدا و اسماء مخلوق را اضافه دارد
- باب تاویل صفت صمد
- باب حركت و انتقال
- راجع به قول خدای تعالی هر راز گویی که میان سه نفر باشد، خدا چهارمین آن هاست
- راجع بقول خدايتعالى خداى رحمان بر عرش استواری دارد
- راجع بقول خداى تعالى اوست كه در آسمان معبود و در زمين معبود است
- باب عرش و كرسى
- باب روح
- باب كليات توحيد
- باب نوادر
- باب بداء
- باب مشيت و اراده
- باب جبر و قدر و امر بين الامرين
- باب استطاعت
- كتاب حجت
- باب ناگزيرى از حجت
- طبقات پيغبران و رسولان و ائمةعلیهم السلام
- فرق ميان رسول و نبى و محدث
- در اينكه زمين خالى از حجت نماند
- شناختن امام و مراجعه باو
- وجوب اطاعت ائمه
- ائمه، گواهان خدای عز و جل باشند بر خلقش
- در اينكه رهنمايان تنها ائمة باشند
- در اینکه ائمه علیه السلامولی امر خدا و خزانه دار علم او هستند
- در اينكه ائمه عليه السلام خلفاء خدايند در زمين و درهاى توجه به اويند
- در اينكه ائمه عليه السلام نور خداى عزوجل باشند
- ارکان زمین ائمه می باشند
- باب مخصوص و جامع در فضيلت و صفات امام
- ائمه عليهم السلام واليان امر و حسد برده شدگانى هستند كه خداى عزوجل در قرآن فرموده
- ائمه عليهم السلام نشانه هایی هستند كه خداى عزوجل در كتابش ياد فرموده
- واجب دانستن خداى عزوجل و پيغمبرش صلی الله علیه و آله و سلم همراه بودن با ائمه عليه السلام را
- اهل ذكريكه خدا مردم را بپرسش از ايشان امر فرموده ائمه هستند
- كسانى را كه خداى تعالى در قرآنش عالم ناميده ائمه مىباشند
- راسخون در علم همان ائمه عليهم السلام مىباشند
- علم بأئمه داده شده و در سينه آنها ثبت است
- كسانى را كه خدا از ميان بندگانش برگزيده و قرآن را به ارثشان داده ائمه عليهم السلام مىباشند
- امامان در قرآن دو قسمند: اماميكه بخدا خواند و اماميكه بدوزخ كشاند
- قرآن بسوى امام هدايت مىكند
- نعمتى را كه خداى عزوجل در كتابش ذكر فرموده ائمه عليهم السلامند
- المتوسمین یعنی آن باريك بينانى كه خدايتعالى در كتابش ذكر فرموده كه راه حق در خاندانشان پابرجاست ائمه عليهم السلام هستند
- عرض اعمال بر پيغمبر و ائمه صلى الله وآله
- روشي كه بر پايدارى آن ترغيب شده ولايت على عليه السلام است
- ائمه كانون علم و درخت نبوت و آمد و شدگاه فرشتگانند
- ائمه وارثان دانشند، يكى پس از ديگرى دانش را به ارث ميبرند
- ائمه علم پيغمبر خاتم و تمام پيغمبران و اوصياء پيشين خود را به ارث بردهاند
- هر كتابى را كه خدا نازل كرده نزد ائمه است و به هر لغتى كه باشد آنرا ميدانند
- همه قرآن را غير ائمه جمع نكرده و تنها ايشان همه آنرا ميدانند
- آنچه از اسم اعظم خدا بائمه عطا شده است
- آياتى كه از پيغمبران نزد ائمه عليه السلام است
- اسلحه و متاعى كه از پيغمبر صلی الله علیه و آله و سلم نزد ائمه است
- در شان انا انزلناه فى ليلة القدر و تفسير آن
- ائمه تمام علوميكه بملائكة و پيغمبران و رسولان رسيده است ميدانند
- باب نادر در آن ذكرى از علم غيب است
- ائمه عليه السلام هر گاه خواهند بدانند، بدانند
- ائمه عليه السلام باختيار خود مىميرند و زمانش را مىدانند
- ائمه عليهم السلام آنچه واقع شده و مىشود ميدانند و چيزى از ايشان نهان نيست
- خداى عزوجل هر علمى كه به پيغمبرشص آموخت امر فرمود كه به اميرالمؤمنينع بياموزد و او در علم وى شريكست
- جلد 2
- مشخصات کتاب
- اشاره
- مقدمه
- واگذارى امر دين به پيغمبر و ائمه عليهم السلام
- روحيكه خدا ائمه را به آن استوار مى سازد
- ائمه صلوات الله عليهم در علم و شجاعت و اطاعت برابرند
- امامت عهديست از جانب خدا كه براى هر يك از ائمه بسته شده
- اموريكه امامت امام عليه السلام را ثابت مى كند
- ثبوت امامت در اعقاب و عدم رجوعش به برادر و عمو و خويشان ديگر
- اشاره و نص بر اميرالمؤمنين عليه السلام
- باب اشاره و نص بر حسن بن على عليه السلام
- اشاره و نص بر حسين بن على عليهماالسلام
- باب اشاره و نص بر على بن الحسين صلوات اللّه عليهما
- اشاره و نص بر ابى عبداللّه جعفر بن محمد الصادق عليه السلام
- اشاره ونص بر ابى الحسن موسى عليه السلام
- اشاره و نص بر حضرت ابوالحسن الرضا عليه السلام
- اشاره و نص بر ابى جعفر دوم امام نهم عليه السلام
- اشاره و نص بر حضرت ابى الحسن ثالث امام دهم عليه السلام
- اشاره و نص بر حضرت ابى محمد امام حسن عسكرى عليه السلام
- اشاره و نص بر صاحب خانه امام زمان عجل الله تعالى فرجه و عليه السلام
- ذكر نام كسانيكه آن حضرت عليه السلام را ديده اند
- نهى از نام بردن آن حضرت
- باب نادريست درباره غيبت
- در امر غيبت
- آنچه ادعاى امامت راستگو را از دروغگو معلوم ميكند
- كراهيت تعيين وقت ظهور امام عليه السلام
- بررسى و آزمايش
- آنكه امامش را شناسد تقدم و تاءخر اين امر زيانش نرساند
- كسيكه خداى عزوجل را بدون امامى از جانب او ديندارى كند
- كسيكه بميرد و پيشوائى از ائمه هدى نداشته باشد و اين باب جزء باب سابق است
- درباره سادات حقشناس و منكر حق
- آنچه هنگام درگذشت امام بر مردم واجبست
- زمانى كه امام ميفهمد امر امامت باو رسيده است
- حالات ائمه عليهم السلام از نظر سن
- امام را جز يكى از ائمه غسل نمى دهد
- كيفيت ولادت ائمه عليهم السلام
- كيفيت آفرينش بدنها و روحها و دلهاى ائمه عليهم السلام
- در بيان تسليم و فضيلت مسلمين
- در اينكه بر مردم لازمست پس از اداى حج خدمت امام آيند و معالم دينشان را بپرسند وولايت و دوستى خود را عرضه دارند
- فرشتگان بخانه ائمه در آيند و بر فرشتگان گام نهند و بر ايشان اخبار آورند
- جن نزد ائمه آيند و مسائل دينى خود را بپرسند و در كارهاى خود بآنها روى آورند
- سرچشمه علم از خانه آل محمد عليهم السلام است
- هر حقى كه در دست مردمست از نزد ائمه عليهم السلام آمده و هر چه از نزد آنها نيامده باطلست
- در بيان آنچه وارد شده كه حديث ائمه صعب و مستصعب است
- خطبه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله در مسجد خيف
- حقوق واجب امام بر رعيت و رعيت بر امام عليه السلام
- همه زمين متعلق بامام عليه السلام
- روش امام درباره خود و وضع خوراك و پوشاكش در زمان حكومتش
- باب نادر
- در اين باب نكته ها و برگزيده هائيست از قرآن درباره ولايت
- در روايات برگزيده و كلى راجع به ولايت
- در شناسائى ائمه دوستان خود را و واگذارى كارشان به ائمه عليه السلام
- باب زندگانى اميرالمؤ منين صلوات الله عليه
- زندگانى حضرت زهرا، فاطمه عليهما السلام
- زندگانى حسن بن على صلوات الله عليهما
- زندگى حسين بن على عليهماالسلام
- زندگانى على بن الحسين عليهماالسلام
- زندگانى ابى جعفر محمد بن على عليه السلام
- زندگانى ابو عبدالله جعفر بن محمد عليه السلام
- زندگانى ابوالحسن موسى بن جعفر عليهم السلام
- زندگانى ابوالحسن الرضا عليه السلام
- زندگانى حضرت ابيجعفر محمد بن على الثانى امام نهم عليه السلام
- زندگانى حضرت ابوالحسن على بن محمدامام دهم عليهما السلام والرضوان
- زندگانى حضرت ابى محمد حسن بن على امام يازدهم عليهماالسلام
- زندگانى حضرت صاحب الزمان عليه السلام
- آنچه درباره دوازده امام رسيده و تصريح بامامت آنها
- هرگاه درباره كسى چيزى گويند كه او نداشته باشد و فرزند يا فرزند زاده اوداشته باشند، همانست كه درباره او گفته شده
- همه امامان عليهم السلام به امر خداى تعالى قائم و بسويش رهبرند
- صله به امام عليه السلام
- جلد 3
- مشخصات کتاب
- اشاره
- مقدمه
- کتاب ایمان و کفر از کتاب کافی تصنیف شیخ
- باب طينت مؤمن و كافر
- باب : فطرت مخلوق يگانه پرستى است
- باب اخلاص
- باب شرايع
- باب : درجات ايمان
- باب
- باب تفكر
- باب مكارم
- باب ورع
- باب عفت
- باب عبادت
- باب
- باب صبر
- باب شك
- باب خوشروئى
- باب حيا
- باب عفو و گذشت
- باب تواضع
- باب
- باب كفاف
- باب بوسيدن
- باب مذاكره و گفتگوى برادران
- باب دعوت خانواده به ايمان
- باب دعوت نكردن مردم
- باب سلامتى دين
- باب تقيه
- باب نگهداشتن راز
- باب مؤمن و علامات و صفاتش
- باب رضا بموهبت ايمان و سپس صبر بر همه چيز
- باب آرامش يافتن مؤمن به مؤمن
- باب در آنچه خدا بوسيله مؤمن دفع ميكند
- باب در اينكه مؤمنين دو صنف اند
- باب پيمان گرفتن خدا از مؤمن براى صبر در گرفتارى
- باب شدت ابتلاى مؤمن
- باب فضيلت فقراء مسلمين
- باب
- باب دل دو گوش دارد كه در يكى فرشته و در ديگرى شيطان مى دهد
- باب روحى كه مومن بدان كمك شود
- باب گناهان
- باب كوچك شمردن گناه
- باب اصرار بر گناه
- باب ريشه هاى كفر و پايه هايش
- باب ريا
- باب رياست طلبى
- باب دين را دام دنيا ساختن
- باب كسيكه عدالتى را بستايد و عمل ديگر كند
- باب مراء و خصومت ورزی و ستیزه و دشمنی با مردم
- باب خشم و غضب
- باب حسد
- باب عصبيت
- باب كبر و بزرگ منشى
- باب خود بينى
- جلد 4
- مشخصات کتاب
- اشاره
- مقدمه
- باب دوستى دنیا و حرص بر آن
- باب طمع
- باب ناسازگارى
- باب بدخوئى
- باب سفاهت
- باب بدزبانى
- باب كسیكه براى بدیش از او پرهیز كنند
- باب تجاوز كارى، و ستمگرى، و سركشى
- باب فخر و كبر
- باب قساوت و سخت دلى
- باب ظلم و ستم كردن
- باب پیروى از هواى نفس
- باب مكر و بیوفائى و فریبكارى
- باب دروغ
- باب شخص دو زبان و دو رو
- باب قهر کردن و جدائی از برادر دینی
- باب قطع رحم
- باب عقوق و آزردن پدر و مادر
- باب بیزاری از نسب
- باب كسیكه مسلمانان را آزار كند و خوارشان شمارد
- باب كسیكه دنبال عیبجوئى و لغزش مؤمنان است
- باب سرزنش
- باب غیبت و بهتان
- باب شماتت و شادکامی بگرفتاری مومن
- باب دشنام گوئی
- باب تهمت و بدگمانی
- باب کسیکه برای برادر دینی خود خیراندیشی نکند
- باب خلف وعده
- باب كسیكه در بروى برادر مؤمن خود ببندد
- باب كسیكه برادر دینیش از او كمك بخواهد و او كمكش ندهد
- باب كسیكه مؤمنى را از چیز خود یادیگرى منع كند.
- باب كسیكه مؤمنیرا بترساند
- باب سخن پینی
- باب فاش کردن اسرار مذهب
- باب كسیكه بخاطر فرمان بردارى بندگان نافرمانى خدا كند
- باب عقوبتهای سریع گناهان
- باب همنشینی با گناهکاران
- باب کفر
- باب اقسام کفر
- باب ستونهای کفر و شعبه های آن
- باب صفت نفاق و منافق
- باب شرک
- باب شک
- باب گمراهی یا گمراهان
- باب مستضعف ناتوان در دین
- باب آنانكه بامید خدایند و كارشان باخداست
- باب در بیان حال أصناف مخالفین و قدریه و خوارج و مرجئه و اهالى شهرهاو بلاد
- باب مولفه قلوبهم دل بدست آورندگان
- باب در اشتراك منافقین و گمراهان و شیطان با مؤمنین و فرشتگان در دعوت الهیه
- باب در تفسیر گفتار خداى تعالى: و برخى از مردم خدا را بر حرف پرستش كنند
- باب كمتر چیزیكه بنده بسبب آن مؤمن شود و یا كافر و یا گمراه گردد
- باب
- باب ثبوت ایمان و اینكه آیا روا هست خدا ایمان را از كسى بگیرد؟
- باب آنانکه ایمان عاریه دارند
- باب در تیرگى دل منافق گرچه زبان آور و سخنور باشد و روشنى دل مؤمن گرچه كوته زبان باشد و نتواند آنچه در دل دارد بزبان آورد
- باب در تغییرات حالات دل
- باب وسوسه و حدیث نفس
- باب اعتراف به گناهان و پشیمانی از آنها
- باب پنهان داشتن گناهان
- باب کسیکه آهنگ کار نیک یا بد کند
- باب توبه
- باب استغفار آمرزش خواهی از گناه
- باب
- باب لمم گناهان خرد، یا سبك از نظر عقاب
- باب در اینکه گناهان بر سه گونه اند
- باب شتاب در کیفر گناه
- باب در تفسیر گناهان
- باب نادر
- باب نادر دیگر
- باب اینكه خداوند بواسطه عمل كننده بلا را از تارك عمل دور كند
- باب اینكه نكردن گناه آسانتر از توبه كردن است
- باب استدراج و غافلگیر كردن بآهستگى و تدریج
- باب محاسبه و حساب کردن عمل
- باب كسیكه مردم را عیب كند یا عیب مردمان گوید
- باب اینكه مسلمان بآنچه در جاهیلیت پیش از مسلمانى كرده است مؤاخذه نشود
- باب در اینكه كفر پس از ایمان و توبه از آن کفر، عمل گذشته پیش از كفر او را را باطل نكند
- باب معاف شدگان از بلا
- باب آنچه از امت برداشته شده
- باب اینكه هیچ گناهى با بودن ایمان زیان ندارد، و هیچ حسنه اى با بودن كفر سود ندهد
- کتاب دعا
- باب فضیلت دعا و تشویق كردن بر آن
- باب اینكه دعا سلاح مؤمن است
- باب اینكه دعا بلا و قضا را دفع میكند
- باب اینكه دعا شفاء و درمان هر دردى است
- باب اینكه هر كه دعا كند مستجاب گردد
- باب اینكه براى دعا به مؤمن الهام شود
- باب پیش افتادن در دعا
- باب یقین داشتن باجابت در حال دعا
- باب اقبال و رو آوردن و توجه بدعا
- باب نام بردن حاجت در دعا
- باب پنهان كردن دعا
- باب اوقات و حالاتیكه امید اجابت دعا در آنها رود
- باب رغبت و رهبت و تضرع و تبتل و ابتحال و استعاذه و مسئلت
- باب گریه
- باب ستایش و ثناء پیش از دعا
- باب اجتماع براى دعا كردن
- باب عمومیت دادن در دعا و براى همه دعا كردن
- باب كسیكه اجابت دعایش بتأخیر افتد
- باب ذكر صلوات بر محمد ص و خاندانش علیهم السلام در دعا و غیر آن
- باب آنچه لازم است از ذكر خداى عزوجل در هر مجلسى
- باب بسیار ذكر خداى عزو جل كردن
- باب اینكه صاعقه آتشى كه در رعد و برق شدید از آسمان فرو ریزد شخص ذاكر را نگیرد
- باب سرگرم شدن به ذكر خدا
- باب ذكر خداى عزوجل در نهان
- باب ذكر خداى عزوجل در میان غافلان و بى خبران از حق
- باب تحمید یعنى ستایش كردن و تمجید یعنى ببزرگى و نیكى ستودن
- باب استغفارآمرزش خواهى
- باب تسبیح سبحان اللّه گفتن و تهلیل لا اله الا اللّه گفتن و تكبیر اللّه اكبر گفتن
- باب دعا براى برادران دینى در پشت سر آنان
- باب كسیكه دعایش مستجاب شود
- باب كسیكه دعایش باجابت نرسد
- باب نفرین بر دشمن
- باب مباهله یعنى لعن كردن و نفرین كردن به یكدیگر
- باب آنچه خداى تبارك و تعالى خود را بدان تمجید كرده است
- باب ثواب کسیکه لا اله الا الله بگوید
- باب كسیكه بگوید: لا اله الا اللّه و اللّه اكبر
- باب كسیكه بگوید: لا اله الا اللّه وحده وحده وحده
- باب كسیكه ده بار بگوید: لا اله الا اللّه وحده لا شریك له
- باب كسیكه بگوید: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریك له و اشهد ان محمداً عبده و رسوله
- باب كسیكه در هر روز ده بار بگوید: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریك له الهاً واحداً أحداً صمداً لم یتخذ صاحبة و لا ولداً
- باب كسیكه ده بار بگوید: یا اللّه یا الله
- باب كسیكه بگوید: لا اله الا اللّه حقاً حقاً
- باب هركس كه یارب یارب بگوید
- باب كسیكه بگوید: ماشاء اللّه لا حول و لا قوة الا بالله
- باب كسیكه بگوید: استغفر اللّه الذى لا اله الا هو الحى القیوم ذوالجلال و الاكرام و أتوب الیه
- باب گفتار در بامداد و شامگاه
- باب دعاى هنگام خوابیدن و هنگام بیدار شدن
- باب دعاى هنگام بیرون رفتن از منزل
- باب دعا پیش از نماز
- باب دعا دنبال نمازها
- باب دعا براى روزى
- باب دعا براى دین و وام
- باب دعا براى رفع اندوه و سختى و غم و دلتنگى و ترس
- باب دعا براى دردها و بیماریها
- باب حرز و تعویذ
- باب دعا هنگام خواندن قرآن
- باب دعا در هنگام حفظ قرآن
- باب دعاهاى كوتاه و مختصر براى همه حاجتهاى دنیا و آخرت
- به نام خداوند بخشنده مهربان
- باب فضیلت آنكس كه قرآن را بكار بندد
- باب كسیكه بسختى قرآن را یاد گیرد
- باب كسیكه قرآن را حفظ كرده سپس فراموش كند
- باب در خواندن قرآن
- باب خانه هایى كه در آنها قرآن خوانده شود
- باب ثواب خواندن قرآن
- باب دستور به خواندن قرآن از روى آن
- باب شمرده و هموار خواندن قرآن
- باب كسیكه هنگام خواندن قرآن خود را بغش مى زند
- باب مدت خواندن قرآن و ختم آن و مقدار زمانى كه یك ختم قرآن در آن شود
- باب اینكه قرآن بهمانسان كه نازل گردیده بالا رود نه انسان كه خوانند
- باب فضیلت برخى از سوره ها و آیات قرآن
- باب نوادر
- باب اندازه واجب در معاشرت
- باب خوش سلوكى با مردم
- باب كسیكه رفاقت و هم نشینى با او لازم است
- باب دوستى كردن با مردم
- باب آگاه كردن مرد برادر دینى خود را بدوستیش
- باب سلام كردن
- باب آنكه باید آغاز بسلام كند
- باب اینكه چون یكتن از میان یك گروه سلام كرد از دیگران كافى است و چون یكى از میان یك گروه جواب داد از دیگران كافى است
- باب سلام كردن به زنها
- باب سلام كردن بر سائر ملت ها
- باب نامه نوشتن مسلمان با اهل ذمه یهود و نصارى و مجوس
- باب چشم پوشى و گذشت
- باب نادر
- باب عطسه و جوابى كه هنگام عطسه زدن كسى باید گفت
- باب لازم بودن احترام از مسلمانان ریش سفید و سالخورده
- باب گرامى داشتن شخص كریم و بزرگوار
- باب حق شخص وارد شونده
- باب اینكه مجلسها امانت است
- باب سربگوشى صحبت كردن
- باب کیفیت نشستن
- باب شوخی و خنده
- باب حق همسایگی
- باب حد همسایگی
- باب خوش رفاقتى و حق رفیق در سفر
- باب نامه نوشتن به همدیگر
- باب نوادر
کیمیای سعادت : خلاصه مجلدات اصول کافی
مشخصات کتاب
کیمیای سعادت
جلد اول
خلاصه جلد اول فارسی اصول شریف کافی حضرت علامه مجاهد محمد ابن یعقوب کلینی
با شرح و تعلیق اثر:عبد الله عصام رودسری
ص: 1